Ege taraflarından İstanbul’a her dönüşümüzde, Karacabey civarında bir tabela görüyordum, tabelada ‘At Sevgisi Durağı’ yazıyordu. Hayvanları o kadar çok seviyorum ki, her seferinde acaba buraya herkes girebiliyor mu , her isteyen atları sevebiliyor mu diye düşünmeden edemiyordum. Bu yaz İzmir dönüşünde bu durağı ziyaret etme fırsatımız oldu. Kapıdaki görevliye ‘atları sevebilir miyiz’ diye sorduğumuzda, bizi tüm sevecenliğiyle içeri davet etti.

İçeri girmeden önce, görevli sizden bir form doldurup imzalamanızı istiyor. Bu formun amacı, içeride çektiğiniz at fotoğraflarını ticari amaçlarla kullanmayacağınızı teyit etmek. Onun dışında tesisin sizden herhangi bir talebi bulunmuyor.

 

DSC_0115

 

At Sevgisi Durağı aslında, Türkiye Jokey Kulübünün safkan İngiliz Yarış Atlarını yetiştirdiği en büyük harası. 5 dönüm büyüklüğünde olan harayı ziyaret etmeseniz bile, İzmir Bursa karayolu üzerinden 6 km boyunca atları görebiliyorsunuz. Tesis bünyesinde atlar için özel olarak tasarlanmış idman pistleri, aşım merkezi (aşım atların çiftleştirilmesi demekmiş), karantina ve ameliyathanesi bulunan kocaman bir hastane, kısrak ve taylar için özel localar bulunuyor.

Her yıl 750 kısrak burada aşım görüyor, 350 tay yetiştiriliyor. Toplam at sayısı, Ocak-Haziran döneminde, doğumlar, aşımlar, misafir olarak giriş yapan kısraklar ve onların taylarıyla 1.200’e ulaşıyor.

 

DSC_0111

 

Giriş alanında iki farklı bölüm bulunuyor, sağ tarafta yük atları, sol tarafta yarış atları yer alıyor. Boy ve cüsse kıyaslaması yaptığınızda yük atları yarış atlarının yanında o kadar minik kalıyor ki, aslında hiçte minik değiller 🙂

Yerdeki otlardan koparıp ilgilerini çekmeniz gerekiyor ki yanınıza gelsinler. Biz yarış atları ile biraz uğraşıp sonuç alamadıktan sonra yük atlarına yöneldik, elimizdeki çimleri görünce koşa koşa yanımıza geldiler. Hepsini bir güzel besledik, sevdik, çok tatlılardı.

 

DSC_0101

 

Daha sonra görevli, bizim için yarış atlarının ilgisini de çekmeyi başardı, onlar yanımıza geldiğinde ise bir süre şaşkınlık yaşadım, boyları neredeyse benim iki katım kadardı 🙂 Onları da besledik, sevdik, kendilerini sevdirmeyi pek istemeselerde. Biraz ot yedikten sonra bısstlayabiliyorlar, bizim her yerimizi ıslattılar ama olsun orada çeşme var, görevliler yardımcı oluyorlar 🙂

Normalde tesiste yeni doğmuş taylar var ise, ziyaretçileri onları da sevmeye götürüyorlarmış ancak biz denk gelemediğimiz için sevemedik. Artık bu yoldan her geçişimizde buraya uğrayacağımız için elbet bir gün denk geliriz diyorum 🙂

TJK Karacabey Harası’nın lokasyonunu buraya bırakıyorum. Sizinde yolunuz buralara düşerse mutlaka uğrayıp bu sevimli hayvanları sevindirin diyorum 🙂

 

IMG_1359